Als het niet meer klopt in het onderwijs

Voor onderwijsprofessionals die voelen: ik wil niet doorgaan op de automatische piloot.

Er zijn van die momenten dat ik het ineens weer haarscherp zie. Dat we proberen door te ploegen, te redden wat er te redden valt, maar diep vanbinnen weten: dit werkt niet meer. Niet op deze manier.

Niet voor de kinderen. Niet voor onszelf. Niet voor het leven dat eigenlijk door ons heen wil stromen.

Ik voel het in mijn lijf, in gesprekken met leerkrachten, in de sfeer op scholen. Er is vermoeidheid, maar ook verlangen. Er is chaos, maar ook potentie. Er is zoveel liefde voor dit vak – en tegelijk het gevoel dat je jezelf verliest in de manier waarop het nu moet.

Een systeem dat vooral vraagt om tempo

Als ik dan terugkeer naar mijn binnenwereld, voel ik het contrast ook daar. Tussen het deel in mij dat wil bouwen, leiden, vormgeven… en het deel dat wil wachten, voelen, doorademen.

Het mannelijke en het vrouwelijke. Niet als man of vrouw, maar als twee krachten in mij die iets anders vragen.

Ik ben op een punt gekomen dat ik niet meer wil kiezen tussen die twee. Ik wil niet meer alleen daadkrachtig zijn of alleen zacht. Ik wil niet meer in systemen passen die één kant verheerlijken en de andere overslaan.

Ik wil verschijnen zoals ik ben — krachtig, kwetsbaar, helder, stromend.

Herken jij dit ook?

Misschien voel jij het ook. Dat je zóveel weet, zóveel draagt… en toch het gevoel hebt dat het er niet mag zijn. Dat het onderwijs vooral vraagt om controle, resultaten, tempo.

Terwijl jouw binnenwereld snakt naar iets anders. Naar rust. Naar betekenis. Naar richting.

Ik zie het dagelijks gebeuren: Sterke, betrokken onderwijsprofessionals die het verschil willen maken, maar moe zijn van het vechten tegen een vorm die niet meer klopt.

Zes zachte richtingen voor als jij voelt: dit moet anders

Er is geen vast model. Geen lijstje dat je moet volgen. Maar er zijn wel kleine, wezenlijke bewegingen die iets in gang zetten:

- Sta jezelf toe iets niet te weten. Niet-weten is óók leiderschap. Je hoeft het niet op te lossen. Alleen te durven dragen.

- Stel jezelf in de ochtend de vraag: wat heb ik vandaag nodig? Niet als luxe, maar als intentie. Begin met jezelf.

- Voel en schrijf intuïtief op waar jouw aandacht vandaag naartoe mag gaan. Misschien een gesprek. Een koffie met een collega. Of het afronden van iets dat ertoe doet.

- Creëer een klein anker voor jezelf. Een zin op je bureau. Een ademhaling op het toilet. Een leeg moment in plaats van een vol uur.

- Herken het moment waarop je op automatische piloot schakelt. En vraag jezelf: wat weet ik eigenlijk al?

- Laat één verwachting los die niet van jou is. Een overtuiging. Een stem. Een taak die je leegtrekt in plaats van voedt.

Richting vinden vanuit je innerlijk weten

Als je voelt: ik wil niet meer alleen overleven in het onderwijs, maar werken vanuit innerlijk leiderschap, dan ben je welkom. Niet omdat je iets mist, maar omdat je diep vanbinnen allang weet: het mag anders.

Evolve is een zachte, gelaagde reis van 10 dagen. Voor onderwijsprofessionals die hun richting willen voelen. Die willen werken vanuit vertrouwen, helderheid en ritme. Geen extra to-do. Alleen dagelijks een paar minuten die jou herinneren aan wat je weet.

Of sluit aan bij de maandelijkse Lumen Letter: Eén afgestemde brief. Geen overload. Alleen dát wat jou voedt.

🟡 Goudkaartje

Wat nu als jouw innerlijk weten zo stevig staat als een huis, dat je het mag volgen als een liefdevolle richtingaanwijzer?

Volgende
Volgende

Van systeem naar zelfbewustzijn: het nieuwe leren begint hier.